ηπατίτιδα C

　　η οδός μετάδοσης είναι η εξωκοιλιακή μετάδοση (parenteral transmission), παρόμοια με την ηπατίτιδα Β, ενώ η κύρια οδός μετάδοσης είναι το αίμα και τα σώματα υγρών. Οι χρήστες φαρμάκων ή ναρκωτικών (όπως η κοινή χρήση βελόνων) είναι συνήθως υψηλού κινδύνου για την ηπατίτιδα C, περίπου70% των προσβληθέντων έχουν την συνήθεια της ένεσης ναρκωτικών. Η χρήση μη καθαρών εργαλείων για τα τσιπ και τα οπώνματα είναι επίσης παράγοντας κινδύνου. Με την πρόοδο των τεχνικών δειγματοληψίας αίματος, η πιθανότητα λοίμωξης με HCV μετά από αίμα μετάδοσης σε αναπτυσσόμενες χώρες έχει μειωθεί σημαντικά, και σε μια στατιστική μελέτη στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πιθανότητα λοίμωξης με HCV μετά από όλες τις δοκιμές αίματος είναι103000 από τους ένα. Πέρα από τη μετάδοση μέσω αίματος, το HCV μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω性行为 και vertical transmission, μπορεί να βρεθεί το HCV στο σπέρμα και τα υγρά της κόλπου των λοιμώξεων του HCV, και υπάρχουν επίσης μερικές αναφορές που δείχνουν ότι η性行为 μπορεί να μεταδώσει το HCV. Επιπλέον, η ευκαιρία της vertical transmission του HCV (μέσω της μητέρας στον μηρό) είναι επίσης πολύ χαμηλή, περίπου 0% ~12περίπου.40% των λοιμώξεων είναι λόγω ακατάλληλου λόγου, οπότε φαίνεται ότι υπάρχουν άγνωστες δρόμοι μετάδοσης.

　　Η ηπατίτιδα C είναι μια συνολική ασθένεια, οι ιοί πέρα από την επίθεση του ήπατος, μπορεί να επιτεθούν σε άλλους οργάνους, όπως τα σημάδια του HBV μπορούν να βρεθούν στους νεφρούς, τον πνεύμονα, το οστό μυελό, την θυρεοειδή και άλλες οργανικές οργανώσεις. Συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν αρθρίτιδα(12% ~27%), γλαυκώμα.26.5%), πολυαρτηρίτιδα κυστίων.180 παράδειγμα ασθενών με γλαυκώμα, που κάνουν πункциοπαρακείμενη έρευνα, βρήκαν ότι η κοιλιά έχει συσσώρευση HBcAg33παράδειγμα(18.3%), οι ασθενείς με πολυαρτηρίτιδα κυστίων.3επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Λιγότερο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία του ήπατος, ανοσοαναιμία, πολυνευροπάθεια, πνευμονίτιδα, μυοκαρδίτιδα και περιτοναίτιδα, ιδιαίτερα αξίζει να σημειωθεί ο σακχαρώδης διαβήτης και η παχυσαρκία του ήπατος. Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν επιπλοκές όπως η υπερβολική χοληστερόλη μετά την ηπατίτιδα.

　　1Η latency period της ηπατίτιδας C είναι από δύο εβδομάδες έως έξι μήνες. Μετά την αρχική λοίμωξη, περίπου80% των ανθρώπων δεν θα εμφανίσει κανένα σύμπτωμα. Πιθανά επείγοντα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, εξάνθημα, μειωμένη όρεξη, ναυτία, έμετο, πόνους στο στομάχι, βαθύτερη απόχρωση των ούρων, ελαφρύτερη απόχρωση των κροassinών, πόνοι στις αρθρώσεις και κίτρινη χρώση της επιδερμίδας και των ματιών (κίτρινη απόχρωση της επιδερμίδας και των ματιών).

　　2περίπου75-85% των νέων λοιμώξεων θα εμφανίσει χρόνιο λοιμώδες του ήπατος, στους χρονίως λοιμώμενους60-70% θα εμφανίσει χρόνιο λοιμώδες του ήπατος5-20% θα εμφανίσει σκληρότητα του ήπατος1-5% θα πεθάνουν από σκληρότητα του ήπατος ή καρκίνο του ήπατος. Η ηπατίτιδα C είναι25% αιτίες καρκίνου του ήπατος.

　　Η ηπατίτιδα C δεν χρειάζεται πάντα θεραπεία. Ο ιός της ηπατίτιδας C έχει έξι γονικές τύπους και διαφορετικοί τύποι μπορεί να έχουν διαφορετική αντίδραση στη θεραπεία. Επομένως, πριν ξεκινήσει η θεραπεία, πρέπει να γίνει σοβαρή έλεγχος για να καθοριστεί η πιο κατάλληλη θεραπεία.

　　1Η συνδυαστική θεραπεία αντιϊού και ribavirin είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας της ηπατίτιδας C. Ωστόσο, η interferon δεν είναι διαθέσιμη παγκοσμίως και δεν είναι πάντα καλά ανεκτή, μερικές γονιτικές τύποι ανταποκρίνονται καλύτερα στην interferon από άλλους γονιτικούς τύπους, και πολλοί ασθενείς δεν ολοκληρώνουν τη θεραπεία τους. Ως αποτέλεσμα, αν και συχνά θεωρείται ότι η ηπατίτιδα C είναι θεραπεύσιμη, πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να θεραπευτούν.

　　2Με την προόδο της επιστήμης, έχουν αναπτυχθεί πολλά νέα αντιιικά φάρμακα για την ηπατίτιδα C, τα οποία μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά και καλύτερα ανεκτά από τις υφιστάμενες θεραπείες. Πολλές χώρες έχουν πρόσφατα εγκρίνει τα telaprevir και boceprevir, δύο νέα θεραπευτικά φάρμακα. Υπάρχει ανάγκη για πολλές εργασίες για να διασφαλιστεί ότι περισσότεροι λοιμώνοι παγκοσμίως θα έχουν πρόσβαση στη θεραπεία μετά από αυτά τα προόδους.

　　3Δεν υπάρχει εμβόλιο που μπορεί να προφυλαχτεί από την ηπατίτιδα C. Μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο λοίμωξης αποφεύγοντας τις παρακάτω συμπεριφορές:

　　（1）不必要和不安全的注射。

　　（2）不安全血液制品。

　　（3）不安全的锐利废物收集和处置。

　　（4）使用非法药物和共用注射器。

　　（5）与丙肝病毒感染者进行无保护的性行为。

　　（6）共用可能被受感染血液污染的个人锐利物品。

　　（7）使用被污染工具进行纹身、穿孔和针灸。

　　4、世卫组织建议丙肝病毒感染者应：

　　（1）接受有关保健和治疗方案的教育和咨询。

　　（2）接种甲肝和乙肝疫苗，预防甲肝和乙肝病毒合并感染，以保护其肝脏。

　　（3）及早接受适当医疗管理，包括接受适当的抗病毒治疗；并且进行定期检查，以便及早诊断慢性肝病。

　　抗HCV、HCV-RNA检测临床意义

　　一、抗-HCV

　　1、大部分HCV感染者，体内均出现抗HCV。因此，检测抗-HCV对丙型肝炎诊断很有价值。抗-HCV阳性是HCV感染的标志。但目前检测结果不能充分反映急性、慢性抑或恢复期感染。抗体效价也不能反映HCV感染的强度，至少在动物试验中未能证实。抗-HCV阳性可能表示近期感染后的免疫状态，但大多数表示现症HCV感染，并在一定程度上反映个体的传染性。人感染HCV后勤工作至抗-HCV阳转，这段时间个体长短差异很大，目前所用方法，测出抗体较晚，在该期唯一感染的标志患者始终不出现抗-RNA，此外尚有20％丙型肝炎患者始终不出现抗-HCV，故实际感染率比检出率高，抗-HCV阴性不能除外HCV感染。

　　2、输血后丙型肝炎较明确，人感染HCV后反应可有4种表现：①被动输入高滴度抗-HCV阳性血，于输血后抗-HCV即阳性，5周后转阴。以后又出现抗-HCV自动抗体，可持续阳性；②迟发性抗-Η HCV αντίδραση να παραμείνει θετική, γενικά μετά την αίμα20～22εβδομάδες ή μετά την ασθένεια14～16εβδομάδες αντι-Η HCV να γίνει θετική, να φτάσει γρήγορα στο αποκορύφωμά της, να παραμείνει θετική10έτη μετά; ③ Αντιδραστική σύντομη αντι-Η HCV αντίδραση, μετά την αίμα19～21εβδομάδες ή μετά την ασθένεια9～11εβδομάδες αντι-Η HCV να γίνει θετική;1έτη μετά να γίνει αρνητική; ④ Χωρίς αντίδραση, συχνά παρατηρείται η παροδική λοίμωξη με HCV, το αντι-Η HCV παραμένει αρνητική.

　　3、το παρόν ανιχνεύσιμο από το αντι-Η HCVIgM, διαφέρει από τους κανόνες της αντίδρασης του IgM με άλλους ιούς: ① Το IgM εμφανίζεται αργότερα από το IgG; ② Το IgM παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον3～8έτη ή παραπάνω; ③ Η συγκέντρωση των IgM και IgG είναι θετικά συσχετισμένα; ④ Υπάρχει δευτερογενής απάντηση αντισωμάτων IgM.-Η HCVIgM δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν έγκριτος δείκτης για την πρόωρη διάγνωση της λοίμωξης με HCV, δεν μπορεί να διακρίνει την πρόσφατη από την παρελθόντα λοίμωξη, αλλά μπορεί να αντικατοπτρίζει την κράτηση ή την παραμονή του ιού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης για την πρόγνωση και την θεραπεία.

　　Δεύτερον, HCV-RNA

　　Επειδή το περιεχόμενο του HCV στο αίμα των ασθενών με ηπατίτιδα C είναι πολύ χαμηλό, η απευθείας νουκλεϊνική χρωματοσκόπηση είναι δύσκολη να εντοπίσει το HCV-Η HCVcDNA/Η PCR, συντομογραφία cPCR, είναι μια μέθοδος που προσδιορίζει την HCV RNA στο ήπαρ και το αίμα με υψηλή ειδικότητα, υψηλή ευαισθησία και γρήγορη ταχύτητα. Η HCVRNA θετική είναι το απευθείας αποδεικτικό της μόλυνσης από HCV, είναι δείκτης της αναπαραγωγής του HCV και έχει μεταδοτικότητα. Επειδή η HCVRNA είναι πιο ευαίσθητη από την αντι-HCV RNA, πρέπει να测定 μετά την επέκταση της νουκλείνης.-Η HCV εμφανίζεται νωρίς, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόωρη διάγνωση και τον έλεγχο των αίματος των δωρητών. Η HCVRNA αρνητική σημαίνει ότι η HCV έχει αφαιρεθεί, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως δείκτης πρόγνωσης και αποτελεσματικότητας.

　　Παραμένει μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αποτελεσματική ανοσοθεραπεία για την ηπατίτιδα C, η μοναδική μέθοδος πρόληψης είναι η αποφυγή της επαφής με αίμα. Δεν υπάρχει εμβόλιο ή προληπτική θεραπεία, αλλά αν ο ιός αναγνωριστεί εντός των έξι μηνών μετά τη μόλυνση, μια24Η θεραπεία με interferon μπορεί να είναι90% των περιπτώσεων θεραπεύονται πριν η ασθένεια περάσει στην κύρια φάση.

　　1Η ηπατίτιδα C δεν χρειάζεται πάντα θεραπεία. Ο ιός της ηπατίτιδας C έχει έξι γονιτικούς τύπους και διαφορετικοί γονιτικοί τύποι μπορεί να ανταποκριθούν διαφορετικά στη θεραπεία. Επομένως, είναι απαραίτητο να γίνει σοβαρή έλεγχος πριν ξεκινήσει η θεραπεία, για να καθοριστεί η πιο κατάλληλη θεραπεία.

　　2Η συνδυαστική θεραπεία αντιϊού και ribavirin είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας της ηπατίτιδας C. Ωστόσο, η interferon δεν είναι διαθέσιμη παγκοσμίως και δεν είναι πάντα καλά ανεκτή, μερικές γονιτικές τύποι ανταποκρίνονται καλύτερα στην interferon από άλλους γονιτικούς τύπους, και πολλοί ασθενείς δεν ολοκληρώνουν τη θεραπεία τους. Ως αποτέλεσμα, αν και συχνά θεωρείται ότι η ηπατίτιδα C είναι θεραπεύσιμη, πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να θεραπευτούν.

　　3Με την πρόοδο της επιστήμης, έχουν αναπτυχθεί πολλές νέες αντιϊικές θεραπείες για τον ιό της ηπατίτιδας C, αυτές οι θεραπείες μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές από τις υπάρχουσες και να έχουν καλύτερη ανεκτικότητα. Οι περισσότερες χώρες recently ενέκριναν τα telaprevir και boceprevir, δύο νέες θεραπείες. Υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν για να διασφαλιστεί ότι περισσότεροι μολυσμένοι παγκοσμίως θα έχουν πρόσβαση στη θεραπεία.