Ογδονική οδός με βλάβη

　　Η πιο συχνή αιτία της ογδονικής οδού με βλάβη είναι η απευθείας ή έμμεση βλάβη της οδού κατά τη διάρκεια της χολοκυστεκτομής, και αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο ποσοστό των στενώσεων της οδού που προκαλούνται από χειρουργικές επεμβάσεις.90%. Η συχνότητα βλάβης της οδού μετά την ανοιχτή χολοκυστεκτομή είναι περίπου 0.5%, ενώ η λαβοσκοπική χολοκυστεκτομή (LC) φαίνεται να δεν μειώνει την συχνότητα των επιπλοκών της οδού, αλλά έχει τάση να αυξάνεται.

　　Η στένωση της οδού της ογδονικής οδού που προκαλείται από τη χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως η στένωση της τοιχίας της βλάβης της οδού της ογδονικής οδού, και σπάνια προκαλείται από άλλες αιτίες. Ο Nagafuchi έχει αναφέρει ένα παράδειγμα ασθενούς με χειρουργική επέμβαση LC, όπου η κοινή χοληδόχος οδός έχει τραυματική νευρομά, προκαλώντας στένωση της οδού της ογδονικής οδού. Η τραυματική νευρομά δεν είναι πραγματικός όγκος, αλλά η υπερπλασία των νευρικών ινών που ελέγχουν την οδό της οδού της οδού μετά τη βλάβη της οδού της οδού, και αυτή η στένωση της οδού της οδού της οδού απαντάει κακήν στην επέκταση και τη θεραπεία με στήριγμα.

　　Η χειρουργική μεταμόσχευση του ήπατος είναι επίσης μια από τις κύριες αιτίες της στένωσης της οδού μετά τη χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική μεταμόσχευση του ήπατος απαιτεί τη δημιουργία νέας οδού, και η στένωση συχνά συμβαίνει στην περιοχή της σύνδεσης της οδού της ογδονικής οδού. Η κοινή παθολογία του παγκρεάτη είναι μια από τις αιτίες της ογδονικής οδού με βλάβη. Επειδή η απεικόνιση της οδού του ήπατος και του παγκρέατος είναι ιδιαίτερα συγκεκριμένη, η ασθένεια του ήπατος και του παγκρέατος互相 επηρεάζει. Η κοινή παθολογία του παγκρεάτη, ειδικά η χρόνια φλεγμονή της κεφαλής του παγκρέατος, συχνά επηρεάζει την τελική οδό της οδού της ογδονικής οδού, προκαλώντας την στένωση της τοιχίας της οδού της ογδονικής οδού, και μπορεί επίσης να προκαλέσει στένωση της οδού της ογδονικής οδού από την άμεση πίεση της αύξησης του κεφαλιού του παγκρέατος στην κοινή χοληδόχο οδό.30% των κοινών παθήσεων του παγκρεάτη μπορεί να προκαλέσει στένωση της κοινής χοληδόχου οδού.

　　Τα αιμορραγικά νοσήματα όπως η αθηροσκλήρωση, η πολυαρτηρίτιδα κ.λπ. που επηρεάζουν την αρτηρία του ήπατος ή η θρόμβωση της αρτηρίας του ήπατος μετά την μεταμόσχευση του ήπατος μπορεί να προκαλέσουν μπλοκαρισμό της αιμοδόσης της ογδονικής οδού, και η στένωση της οδού της ογδονικής οδού μπορεί να προκύψει από την περιοχή της έλλειψης οξυγόνου. Επιπλέον, τραυματισμοί στην ανώτερη κοιλιά, η σκλήρυνση της ογδονικής οδού, η συμπτωματολογία του Mirriz κ.λπ. μπορεί να προκαλέσουν στένωση της οδού της ογδονικής οδού.

　　Η βλάβη της ογδονικής οδού μπορεί να προκαλέσει άλλες ασθένειες εκτός από τα γενικά συμπτώματα, και οι σοβαρές περιπτώσεις αυτής της νόσου αναπτύσσονται γρήγορα, επιταχύνοντας την επιδείνωση, και εμφανίζουν σοβαρή οξεία χολανγίτιδα (ACST), σήψεις κ.λπ. Επομένως, όταν εντοπιστεί, απαιτείται ενεργή θεραπεία και πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα καθημερινής ζωής.

　　Οι ασθενείς με καλοήθη στένωση της χοληδόχου οδού έχουν ιστορικό χολαγωγικής ή επώδυνου χειρουργικής επέμβασης (τραυματισμού) ή επαναλαμβανόμενη χολαγωγίτιδα, τα συμπτώματά τους είναι λεπτομερώς ως εξής:

　　(Ένα) Σύμπτωμα

　　1Μετά την χειρουργική επέμβαση24Σε ώρες εμφανίζονται η βλοκτική κίτρινη κύστη ή η έκρηξη της μεγάλης ποσότητας της χολής από την εκροή ή η έλλειψη συμπτωμάτων κατά την αρχή της χειρουργικής επέμβασης (τραυματισμού), σε μερικές εβδομάδες έως μερικά χρόνια, υπάρχουν διακοπές του μυαλγού του επώδυνου του άνω κοιλιού, της κρύας, της θερμότητας, της κίτρινης κύστης, του σκουριού των κόπραων και άλλων.

　　2Η εμφάνιση του τριπλέτη του Charcot κατά την κρίση.

　　3Οι χρόνιοι ασθενείς έχουν μακράς διάρκειας κίτρινη κύστη, ακανόνιστη θερμοκρασία, η κίτρινη κύστη γίνεται βαθύτερη μετά την θερμοκρασία, η χολική σκληρότητα της ηπατικής σκληρότητας. Ή χωρίς κίτρινη κύστη, η χολαγωγίτιδα χωρίς κίτρινη κύστη. Οι σοβαρές ασθενείς εξελίσσονται γρήγορα, γρήγορα επιδεινώνονται, εμφανίζονται ACST, σήψης και άλλων.

　　(Δύο) Σημεία

　　1Η πίεση στο επώδυνο του άνω κοιλιού.

　　2Η κίτρινη κύστη.

　　3Η διόγκωση του ήπατος, η πίεση.

　　4Μπορεί να υπάρχουν σημεία της πίεσης της θυρεοειδούς.

　　Με την απόκτηση εμπειρίας και διδασκαλιών στη θεραπεία, η ιδέα της 'προφύλαξης' προβάλλεται όλο και περισσότερο από τους χειρουργούς. Στις χειρουργικές επεμβάσεις του άνω κοιλιού, η αμέλεια είναι η πρώτη φάση που προκαλεί την καλοήθη στένωση της χοληδόχου οδού.

　　1Οι υγειονομικοί επαγγελματίες πρέπει να ακολουθούν αυστηρά τις διαδικασίες της διαδικασίας για να μειώσουν την πιθανότητα ιατρικής βλάβης.

　　2Η ανάπτυξη κακής συνήθειας, η αποφυγή τραυματισμών του κοιλιού.

　　3Η ενεργής θεραπεία της λοιμώξεως της πέτρας της χοληδόχου οδού και άλλων πρωτογενών ασθενειών.

　　4Η συνέπεια της βλάβης της χοληδόχου οδού είναι σοβαρή, οπότε η πρόληψη της είναι πολύ σημαντική. Λειτουργικά, η ιατρική βλάβη της χοληδόχου οδού μπορεί να αποφευχθεί, ο χειρουργός πρέπει να επικεντρωθεί και να εργάζεται προσεκτικά και με προσεκτική, και να ακολουθεί συγκεκριμένα βήματα της διαδικασίας.

　　Η καλοήθη στένωση της χοληδόχου οδού είναι η στένωση της χοληδόχου οδού που προκαλείται από την βλάβη και την επαναλαμβανόμενη χολαγωγίτιδα, η στένωση της χοληδόχου οδού. Μπορεί να προκαλέσει ιατρική βλάβη, τραυματισμό του κοιλιού και πέτρας της χοληδόχου οδού, λοίμωξη. Οι ασθενείς με καλοήθη στένωση της χοληδόχου οδού πρέπει να κάνουν τις εξετάσεις που εξής:

　　1Η αύξηση των λευκοκυττάρων και των ανοσοκυττάρων, η εργαστηριακή παρουσία της βλοκτικής κίτρινης κύστης, η βλάβη της λειτουργίας του ήπατος, η αναστροφή της αναλογίας του άλβουμινίου και της γ-γлобουλίνης. Η αίμα μπορούν να είναι θετικό.

　　2Η αντιστροφική χολαγωγία, η παραπερικάτιος χολαγωγία (PTC), η ενδοσκοπική αντιστροφική χολαγωγία (ERCP), μπορούν να δείξουν τη θέση, τη μορφή και το μέγεθος της στένωσης. Αν δεν εμφανιστεί η χοληδόχος οδός, δεν μπορεί να αποκλειστεί η στένωση της χοληδόχου οδού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η φλεβική χολαγωγία μπορεί επίσης να δείξει τη χοληδόχο οδό με την αλλοίωση.

　　3Η β-υπερηχογράφηση μπορεί να δείξει την επέκταση της χοληδόχου οδού και (ή) τα εικονικά της πέτρας. Η ενδοχολική υπερηχογράφηση (IDUS) έχει ειδική αξία στη διάγνωση της αιτίας της στένωσης της χοληδόχου οδού, μέσω των χαρακτηριστικών εικονικών διαφόρων αλλοιώσεων της στένωσης της χοληδόχου οδού, μπορεί να διακρίνει τις καλοήθεις και τις κακοήθεις αλλοιώσεις της χοληδόχου οδού.

　　4Η MRCP μπορεί να κάνει διάγνωση της στένωσης της χοληδόχου οδού μετά την χειρουργική μεταφορά του ήπατος, αλλά σε σύγκριση με την ERCP λόγω χαμηλότερης ανάλυσης, η λεπτομέρεια της λοίμωξης δεν είναι καθαρή, συχνά υπερθεματίζεται η στένωση.

　　Δυναμική παρατήρηση της αλκαλικής φωσφατάσης και της γ--Η γαλακτικός ενζύμη και η MRCP μπορούν να κάνουν διάγνωση early.

　　Benign biliary stenosis is mostly caused by iatrogenic factors or biliary inflammation, and patients should pay more attention to their dietary habits in their daily life.

　　1It is advisable to reduce the intake of fat, especially animal fat, and avoid eating fatty meat and fried foods, and replace animal oil with vegetable oil as much as possible.

　　2A considerable number of cases of cholecystitis and gallstones are indeed related to excessively high cholesterol levels and metabolic disorders in the body, therefore, it is necessary to limit the intake of high-cholesterol foods such as fish roe, yolks of various eggs, and the livers, kidneys, hearts, and brains of various meat-eating animals.

　　3It is advisable to cook food by steaming, boiling, stewing, and braising, and avoid eating a large amount of fried, baked, grilled, smoked, or preserved food.

　　4It is advisable to increase the intake of foods rich in high-quality protein and carbohydrates, such as fish, lean meat, soy products, fresh vegetables, and fruits, to ensure heat supply and promote the formation of glycogen in the liver, thereby protecting the liver.

　　5It is advisable to consume more foods rich in vitamin A, such as tomatoes, corn, and carrots, to maintain the integrity of gallbladder epithelial cells and prevent the shedding of epithelial cells to form the core of stones, thereby triggering stones or causing stones to increase in size and quantity.

　　6If conditions permit, one can drink fresh vegetable or melon juice, such as watermelon juice, orange juice, carrot juice, etc., and increase the frequency and quantity of drinking and eating to increase the secretion and excretion of bile, and alleviate inflammation and bile stasis.

　　7It is advisable to reduce the intake of foods rich in fiber, such as cabbage and celery, to avoid increasing gastrointestinal motility due to difficulty in digestion, which may trigger biliary colic.

　　8It is advisable to quit smoking and drinking and reduce the intake of spicy and irritant foods, such as mustard oil, etc., to avoid stimulating the gastrointestinal tract and triggering or aggravating the condition.

　　9It is advisable to consume light, easy-to-digest, low-fiber, temperature-appropriate, non-irritating, low-fat liquid or semi-liquid food; one should not indulge in eating and drinking for a moment of pleasure, as this may cause unnecessary trouble, or even trigger biliary bleeding and endanger life.

　　For the majority of cases of stenotic biliary tract injury, the biliary tract-Jejunostomy is the most effective method of biliary reconstruction in the long term. However, due to the lack of long-term follow-up results from a large number of cases, the exact therapeutic value of this repair technique is yet to be further evaluated, and strict control of the surgical indications is required.

　　For cases of biliary tract injury in the liver segment or lobe that is difficult to reconstruct, or secondary to regional liver necrosis, liver abscess, or bile duct stone, the affected biliary tract and liver segment can be resected together. For patients with end-stage biliary disease caused by secondary biliary cirrhosis after complex biliary tract injury, liver transplantation may be the only effective means.

　　The application of endoscopic and interventional techniques in the diagnosis and treatment of iatrogenic biliary tract injury is increasing, but the use of balloon dilation or stent support in the treatment of stenotic biliary tract or anastomotic stricture after surgery cannot achieve satisfactory long-term efficacy. Only for a few minor biliary tract injuries without tissue defects, endoscopic papillotomy and stent placement can be used as definitive treatment. The most important value of endoscopic and interventional techniques in the treatment of stenotic biliary tract injury is as an auxiliary treatment means for controlling bile leakage and infection before definitive surgery and for the treatment of recurrent biliary tract stenosis after surgery.

　　Πρώτο, όλοι οι ασθενείς πρέπει να υποστούν χειρουργική επέμβαση, για τους λίγους ασθενείς με κακή γενική κατάσταση, είναι απαραίτητο να γίνει η ενεργός μη χειρουργική θεραπεία πριν από την επέμβαση, για να προετοιμαστεί η επεμβατική προετοιμασία.

　　1Για τους νέους τραυματισμούς του χοληφόρου, η στένωση δεν είναι μεγάλη, μπορεί να γίνει η τελική ανταλλαγή, να υποστηρίξει την αποχώρηση του υγρού.1έτη, αλλά η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα είναι συνήθως ανεπαρκής. Αν δεν είναι δυνατή η τελική ανταλλαγή, αν επιτρέπεται, μπορεί να γίνει η διάφορη τύπος χολοπαρεντερική ανταλλαγή, αλλά η χοληφόρος-Roux του μικρού εντέρου-Y συνδυασμός χρησιμοποιείται συχνά.

　　2Για τους ασθενείς με καθυστερημένη στένωση λόγω βλαβών ή πρωτογενών στένους του χοληφόρου λόγω χολόκαρτα, πρέπει να γίνει η χολοπαρεντερική ανταλλαγή, για να απαλλαγεί από την αποφράσπιση του χοληφόρου (βλέπε πέτρα του χοληφόρου και χολόκαρτα).

　　3Για τους στένους στο στόμα του ήπατος, ειδικά τους στένους των διπλών ανοιγμάτων του χοληφόρου, πρέπει να αναλύσει το στόμα του ήπατος, να αποκαλύψει την περιοχή πάνω από τη στένωση.2cm χοληφόρο, ή να γίνει η απομάκρυνση της μερίδας του δακτυλίου του ήπατος, να ανοίξει την περιοχή της στένωσης, είναι απαραίτητο να περάσει από τα άκρα της στένωσης, είναι απαραίτητο να διορθωθεί, να επεκταθεί ο κόλπος της χοληφόρου, και μπορεί να χρειαστεί να ανοίξει τον κύριο χοληφόρο, τον αριστερό ή τον δεξί χοληφόρο, με τον Y τύπο της κοιλιάς του μικρού εντέρου.-Συμπαράλληλη ή τελική-Συμπαράλληλη ανταλλαγή, απαιτείται να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερη πέτρα από το άνω μέρος της χοληφόρου, για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής επέμβασης.

　　4Για τους στένους του εξωτερικού χοληφόρου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ελεύθερη δερματική κοιλιά ή το δέρμα του στομάχου για την αποκατάσταση.

　　5Για τους πρωτογενείς στένους του χοληφόρου, τους περιορισμένους ιστούς του ήπατος, τους σοβαρές ασθενείς, μπορεί να γίνει η απομάκρυνση του μέρους του ήπατος, συχνά η απομάκρυνση του αριστερού εξωτερικού δάκτυλου του ήπατος.

　　6Για τους πολλαπλούς ιστούς, τους ασθενείς με πέτρα, τους σοβαρές βλάβες του ήπατος, όταν η απλή χολοπαρεντερική ανταλλαγή δεν μπορεί να επιτευχθεί, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι παραπάνω συνδυασμένες χειρουργικές επεμβάσεις.

　　7Για τους ελάχιστους περιπτώσεις όπου η βεβαιωτική αποκατάσταση είναι αδύνατη, η στένωση μπορεί να υποστηριχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με το U-πλασμα ή να χρησιμοποιηθούν διάφοροι σωλήνες ballon για την επέκταση της στένωσης της χοληφόρου.

　　Δεύτερο, η επιλογή της χειρουργικής εποχής.

　　1Για τις βλάβες που ανακαλύπτονται κατά τη διάρκεια της επέμβασης, πρέπει να χειριστούν άμεσα και σωστά;

　　2Αν εμφανιστούν icterus ή περιτονίτιδα στο κοντινό μέλλον μετά την επέμβαση, πρέπει να επανεπιχειρηθεί αμέσως, αν η τοπική φλεγμονή δεν είναι σοβαρή,应根据情况行修复术，αν η τοπική φλεγμονή είναι σοβαρή, εκτιμάται ότι η αποκατάσταση είναι δύσκολη να επιτύχει, μπορεί να γίνει η προκαταρκτική αποχώρηση της παρακείμενης χοληφόρου.3～6Εβδομάδες, αναμένει την αποκατάσταση της φλεγμονής πριν από την επέμβαση;

　　3Για την αργή στένωση, ειδικά την επαναστένωση μετά την αποκατάσταση, είναι απαραίτητη η εκτελεστική διάγνωση, όπως η υπερηχογράφηση, η CT, η ERCP κ.λπ., για να διευκρινιστεί η βαθύτητα και η έκταση της αλλαγής, και να επιλεγεί η χειρουργική επέμβαση στο μέλλον.