Mikroplasmatis tou ouron genitothtas

　　Πρώτος όρος: Θέραπευτική

　　1、Χειρουργική θεραπεία

　　（1）Χημική καύση: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί φαινόλη ή τριχλωροακετική οξύ για τοπική εφαρμογή, για να φθαρεί η μάζα του όγκου.

　　（2）Χρήση διοξειδίου του θείου, ηλεκτροκίνησης ή λάasers για τη θεραπεία.

　　（3）Εξωτερική θεραπεία της κινεζικής ιατρικής: Επιλέξτε το πενταξέλιδο βασιλικό σαπούνι, το κρυστάλλινο σαπούνι ή το εξαφανισμένο σαπούνι για την επικάλυψη του σημείου λοίμωξης, μέχρι να αποκοπεί.

　　（4）Για μεγαλύτερες βλάβες μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ηλεκτροσiccatura με τοπική αναισθησία.

　　2、Χειρουργική αφαίρεση

　　Για τους μεγαλύτερους βλαστώνες, μπορεί να γίνει χειρουργική αφαίρεση στη ρίζα τους. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν απαιτεί αναισθησία, κοπεί στη βάση, αν υπάρχει αιμορραγία μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερική αφυδάτωση τουαλίνης για να σταματήσει την αιμορραγία.

　　Δεύτερος όρος: Προβλέψεις

　　Το μωρό έχει οξεία πυομελανία, μπορεί να υποχωρήσει με τον καιρό, γενικά δεν χρειάζεται θεραπεία.

　　1、Μπορεί να προκαλέσει κυστηρίτιδα, ανικανότητα ανδρικής σπερματογένεσης, χρόνια προστάτιδα, επιτίτιδα του επιθηλίου, σαλπινίτιδα, σοματίτιδα, βλεννογονία κ.λπ. Το Ureaplasma είναι ένας από τους σημαντικότερους αιτιολογικούς παράγοντες της μεταγεννητικής λοιμώξεως μητρών και βρεφών.

　　2、Αυξηματική λεωμυκώτιδα της κοιλιακής μήτρας, αναιμία, αυξηματική αποβολή, θάνατος του εμβρύου κ.λπ.

　　3、Ορμαλός εμβρυϊκός ιός (Ureaplasma) μπορεί να προκαλέσει νεκροζωή, νεκροτοκία, αποβολή, πρόωρη γέννηση, βρέφη με χαμηλό βάρος γέννησης. Οι επιζώντες εκδηλώσεις είναι κ.λπ.

　　（1）Νεογνική πνευμονία: Μπορεί να υπάρχει επείγουσα, επείδηση και χρόνινη διαδικασία. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ελαφρά ή σοβαρά. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι υποκλινική ή ελαφριά, χωρίς κλινικά συμπτώματα ή με ελαφρά αναπνευστική δυσκολία. Στο πνεύμονα δεν υπάρχουν ροή ή μικρές υγρά ροή. Η ακτινογραφία του θώρακα έχει μικρές σκιάσεις ή παχύτερες γραμμές. Μερικές σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να πεθάνουν λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας.

　　（2）Μeningitis neonatorum: Η εκδήλωση της νόσου μπορεί να είναι ελαφριά ή σοβαρή. Οι ελαφριές περιπτώσεις μπορεί να μην έχουν συμπτώματα ή να έχουν μόνο ελαφρά ή μέτρια πυρετό, μειωμένη αντίδραση στο θήλαμα, ευαισθησία κ.λπ. Η κοιλιά του εγκεφάλου είναι κανονική ή ελαφρώς αномάλια, με θετικό αποτέλεσμα της κουλτούρας των μυκοπλασμάτων. Η νόσος είναι αυτοπεριοριστική χωρίς επιπτώσεις. Οι σοβαρές περιπτώσεις είναι πιο συχνές στους πρόωρους και τους βρέφους με πολύ χαμηλό βάρος γέννησης, με συμπτώματα σπασμών ή σοβαρής καταπιεστικότητας. Ο αριθμός των κυττάρων στον κοιλιά του εγκεφάλου αυξάνεται, με αυξημένη αναλογία λευκοκυττάρων και λεμφοκυττάρων. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να συνοδεύονται από αιμορραγία στον κοιλιά του εγκεφάλου ή επέκταση του κοιλιάτος του εγκεφάλου, με υδροcephalus.

　　（3）βακτηριαιμία: Η επίπτωση είναι χαμηλή, τα συμπτώματα δεν είναι χαρακτηριστικά, εμφανίζονται μόνο ως αδιαφορία για το γάλα, λιγότερη κλάμα, κακή αντίδραση κ.λπ. μη συγκεκριμένα σημεία.

　　1、μη λυσομακροβακτηριακή ουρητίτιδα (NGU):υπάρχουν συμπτώματα πυελοκυστίτιδας, συχνής εφίδρωσης, καύση του ουρητηρίου, πόνος στο ουρητήριο, δυσκολία στη διάρροια, εμφάνιση υγρών στο ουρητήριο, ουρητηριακή βλάβη, η περιοχή του εξωτερικού ουρητηρίου είναι φλεγμονώδης, μπορεί να υπάρχει πίεση κατά μήκος του ουρητηρίου, το αίμα στο ούρο είναι πολλά κόκκινα και λευκά αιμοσφαιρικά; η εξέταση των υγρών του ουρητηρίου δεν περιέχει λυσομάκροβακτήρια.

　　2、περιτονητίτιδα:οι περισσότεροι ασθενείς έχουν οξεία ή υποξεία σαλπινγίτιδα, εμφανίζονται κοιλιακός πόνος, κρύο και πυρετός; η κοιλιακή πίεση είναι αυξημένη, η πίεση είναι έντονη, η περιοχή των προσόντων έχει ερεθισμό, η αριθμητική αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα, όταν υπάρχει φλεγμονή των περιτονητικών συνδέσμων, η κοιλιά έχει όγκους, η πίεση είναι έντονη.

　　3、υπογεννητική και κολπομεταστενομήττα:αύξηση των υγρών της κόρης, κνησμός του εξωτερικού γεννητικού οργάνου; η κόρη και η κόρη του κόλπου είναι ερυθρά και αιμορραγικά.

　　4、νόσος των μυκοπλασμών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης:εγκεφαλόμηττα, άτεκνη, αυξημένη αποβολή, θανάσιμο τοκετό κ.λπ.

　　5、Άλλα:μπορεί επίσης να προκαλέσει χρόνια προστάτιδα, ερεθισμό του προστάτη, ανρρώτητη ανδρική ανεπαρκεία κ.λπ.

　　6、λοιμώξεις του περιόδου γύρω από τη γέννηση (παραμεταδοτικό παθογόνο):Μπορεί να προκαλέσει θανάσιμο έμβρυο, θανάσιμο τοκετό, αποβολή, πρόωρη γέννηση, χαμηλό βάρους τοκετό, οι επιζώντες δείχνουν

　　（1）πνευμονία του νεογνού: Μπορεί να έχει οξεία, παρατεταμένη και χρόνια διαδικασία, τα συμπτώματα είναι διαφορετικά, οι περισσότεροι είναι υποκλινικοί και ελαφροί, χωρίς συμπτώματα ή εμφανίζονται ελαφρά αναπνευστική δυσκολία, χωρίς ροή ή μικρή ποσότητα υγρά στο πνεύμονα, η ακτινογραφία του θώρακα έχει μικρές σκιές ή χρωματισμό, οι λίγοι σοβαροί μπορεί να πεθάνουν από αναπνευστική ανεπάρκεια.

　　（2）εγκεφαλόμηττα του νεογνού: Η έκβαση είναι διαφορετική, οι ελαφρώς ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα ή έχουν ελαφρώς ή μέτρια πυρετό, τη γάλατιά αλληλεπίδραση είναι ελαφρώς κακή, εύκολα ερεθισμένα κ.λπ., η κοιλιακή πίεση είναι ελαφρώς αυξημένη, η πίεση είναι έντονη, η περιοχή των προσόντων έχει ερεθισμό, η αριθμητική αύξηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα, όταν υπάρχει φλεγμονή των περιτονητικών συνδέσμων, η κοιλιά έχει όγκους, η πίεση είναι έντονη.

　　（3）βακτηριαιμία: Η επίπτωση είναι χαμηλή, τα συμπτώματα δεν είναι χαρακτηριστικά, εμφανίζονται μόνο ως αδιαφορία για το γάλα, λιγότερη κλάμα, κακή αντίδραση κ.λπ. μη συγκεκριμένα σημεία.

　　1、η πηγή της λοίμωξης ασθενείς και ουρείτες.

　　2Η οδός μετάδοσης της παραμεταδοσίας περιλαμβάνει την επαφή, ειδικά την σεξουαλική επαφή. Οι οδούς μετάδοσης της παραμεταδοσίας του παραμεταδοτικού παθογόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου γύρω από τη γέννηση περιλαμβάνουν την ορθή μετάδοση (ενδορρυσία και δρόμος γέννησης) και την μετάδοση μετά τη γέννηση ή την ιατρική μετάδοση. Η ορθή μετάδοση καταλαμβάνει18％～55Πρός το πέρας της εγκυμοσύνης, η συχνότητα παραμονής του παθογόνου στο γεννητικό δάκτυλο της μητέρας και η επίπτωση της αμυγδαλοαμυγδαλίνης αυξάνονται, και οι πρόωροι και οι πολύ χαμηλού βάρους βρέφη είναι υψηλότεροι από τους κανονικούς. Οι οδούς μετάδοσης της ενδορρυσίας περιλαμβάνουν την αναρρίχηση της αμυγδαλοαμυγδαλίνης από τον κόλπο και τη κόρη στη χορδή και το έμβρυο. Η αιμορραγική λοίμωξη μεταδίδεται μέσω της αίματος από την μήτρα στο έμβρυο. Επειδή το γυναικείο κάτω γεννητικό δάκτυλο είναι η κύρια θέση κατοίκησης του παθογόνου, ορισμένοι νεογέννητοι μπορεί να λοιμοηθεί κατά τη διάρκεια της γέννησης μέσω του κόλπου. Μερικοί νεογέννητοι έχουν αρνητικό έλεγχο ούρων κατά την γέννηση.2ημέρες και4ημέρες και γίνεται θετικό, υποδεικνύοντας την ύπαρξη επίπεδου ή ιατρικής μετάδοσης.

　　3、υπερευαισθησία του πληθυσμού ο άνθρωπος είναι γενικά ευαίσθητος στις μυκοπλασμάτες και οι άγαμοι έχουν υψηλότερο ρυθμό λοίμωξης. Επιπλέον, το Ureaplasma urealyticum και το Mycoplasma hominis έχουν υψηλή συχνότητα ανίχνευσης σε μη άγαμους, η πρώτη έχει υψηλή συχνότητα ανίχνευσης στις έγκυες. Επομένως, τα μυκοπλασμάτα είναι πιθανότατα ένας υποκείμενος αιτιολογικός παράγοντας που κατοικεί στο κάτω ουρογεννητικό σύστημα.

　　4、ενδημικότητα σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η συχνότητα της νόσου φαίνεται να έχει σχέση με την κοινωνική διάταξη των ανδρών και των γυναικών στην περιοχή. Η αιτία: στην15είδους ανθρώπινων μυκοπλασμάτων υπάρχει7είδος πιο συχνό στην ουρογεννητική οδό. Αναπαράγεται σύντομα για μια παρουσίαση του αναπαραγωγικού μυκοπλασμάτων και του Ureaplasma urealyticum:

　　（1）Αναπαραγωγικό μυκοπλασμα το αναπαραγωγικό μυκοπλασμα έχει την εμφάνιση μπυρολιού, ύψος 0.6～0.7μm, βάση πλάτος 0.3～0.4μm, κορυφή πλάτος 0.06～0.08μm, με μια ουλή σε σχήμα ξύλου. Δεν αναπτύσσεται σε γενικές διατροφικές και χωρίς θειικό αργύριο SP-4διατροφικό έδαφος αναπτύσσεται. Η ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξής του είναι37℃。 Μπορεί να αναπτύξει γλυκόζη, αλλά δεν μπορεί να καταλύσει αργινίνη και ουρικό άλας. Η ανάπτυξη των αναπαραγωγικών μυκοπλασμάτων είναι πολύ αργή, η ανάπτυξη είναι γρήγορη κατά τη διάρκεια της επανεισαγωγής. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε υγρά διατροφικά και οξυγονωμένα συνθήκες. Η διατροφή μετά την ανάπτυξη είναι λεπτή και ασαφής, περιέχει5％CO22ενvironnement, αυτό το μυκοπλασμα μπορεί να αναπτυχθεί σε σκληρό διατροφικό έδαφος, να σχηματίσει ένα20～200μm, μπορεί να ανασχεθεί από την ερυθρομυκίνη και άλλες ορισμένες αντιβιοτικά. Μπορεί να προσκολληθεί σε γυαλιά, πλαστικό και επιθήλιο επιφάνεια και να εισχωρήσει στο εσωτερικό των επιθηλίων, έχει επίσης την ικανότητα κίνησης και την ικανότητα προσκόλλησης ανθρώπινων και ζώων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το γενετικό του υλικό έχει600Kbp, είναι το μικρότερο γενικόμορφο από όλα τα μυκοπλασμάτα. Η δομή του προσκολλητικού (MGPa) είναι1.4×105πρωτεΐνες κελύφους.

　　（2）Ureaplasma urealyticum το Ureaplasma urealyticum ήταν γνωστό και ως T μυκοπλασμα (T-mycoplasmas), ανήκει στην οικογένεια Mycoplasmataceae και στην υποοικογένεια Ureaplasma. Έχει12τε τύπου αίματος διαιρούνται σε δύο κύρια ομάδες, A και B. Είναι το μικρότερο ελεύθερο ζωντανό προβακτήριο που μπορεί να αναπαραχθεί σε αόριστο διατροφικό έδαφος. Στην υγρά διατροφικά, κυρίως σε σφαιρική μορφή, διάμετρος περίπου50～300nm, ατομικά ή σε διπλότατη διάταξη, μπορούν να περάσουν από 0.45μm μικροουράνιο φίλτρο, χωρίς κέλυφος, γλυκοζυλιωμένος αρνητικός, αλλά δύσκολο να χρωματιστεί, η ζιμασαία χρωματιστική παρουσιάζει μπλε-μπλε και οι βιολογικές χαρακτηριστικές του διαφορές από άλλες μυκοπλασμάτες είναι ότι έχει ουρεάζουσα ένζυμη, μπορεί να καταλύσει το ουρικό άλας, να παράγει αμμώνιο και CO2，άλλαζοντας το μυκοπλασματικό διατροφικό έδαφος από κίτρινο σε κόκκινο. Μπορεί να αναπτυχθεί σε τεχνητό έδαφος, αλλά απαιτεί υψηλή διατροφή που περιλαμβάνει χοληστερόλη και ουρικό έδαφος. Έχει τρία στρώματα κελύφους, εξωτερικά και εσωτερικά πρωτεΐνες, και το μεσαίο λίπος έχει την κυρίως ανοσογόνο δραστηριότητα από το κέλυφος και την ουρεάζουσα ένζυμη μερίδα και η ουρεάζουσα ένζυμη είναι η συγκεκριμένη ανοσογόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ανοσογόνο για την παραγωγή συγκεκριμένων αντισωμάτων (IgM). Στο εσωτερικό περιέχει ριβοσώματα και διπλότοπο DNA. Δεν έχει κέλυφος και είναι ευαίσθητο σε λιπαρά διαλύματα, αλκοόλ, καθαριστικά, συγκεκριμένα αντισώματα και αντιδραστικά.

　　1Απόκτηση δειγμάτων

　　Ο άνδρας μπορεί να πάρει τα εκκρίματα του ουρογεννητικού οργάνου, το σπέρμα, το πρώτο ούρο, το μέσον ούρο, οι γυναίκες εκτός από τα κύτταρα του κόλπου και του κόλπου, το υγρό αμνιο, τα εκκρίματα της ουροδόχου ούρησης μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση, αν χρειαστεί να μετρήσετε τα ειδικά αντισώματα, μπορείτε να συλλέξετε δείγματα αίματος, τα δείγματα συλλογής πρέπει να παραδοθούν για ανάλυση το συντομότερο δυνατόν, συνήθως δεν ξεπερνά3ώρα, επειδή τα μονοκύτταρα δεν έχουν κελύφη, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο ξηρό και η συσσώρευση των μεταβολικών προϊόντων δεν ευνοεί την ανάπτυξη και αναπαραγωγή τους.

　　Η εργαστηριακή διάγνωση των μονοκυττάρων περιλαμβάνει καλλιέργεια, ειδική αντισωματική ανίχνευση, δοκιμή επιβράδυνσης μεταβολισμού, DNA probe και τεχνική PCR, η καλλιέργεια είναι πιο αξιόπιστη, η τεχνική PCR είναι πιο ευαίσθητη.

　　2Απόκτηση και καλλιέργεια

　　Με βάση τη διαφορετική φύση και τοποθεσία της νόσου του ασθενούς, συλλέγονται διαφορετικά δείγματα σε ανεπαρκείς συνθήκες, και τοποθετούνται αμέσως σε υγρά κύτταρα. Όταν το χρώμα των υγρών κυττάρων αλλάζει, μεταφέρονται σε σκληρά κύτταρα.

　　3Ειδική αντισωματική ανίχνευση

　　Μερικοί ασθενείς με μολυσματική νόσο των μονοκυττάρων του γεννητικού οργάνου μπορούν να μετρήσουν αντισώματα, αλλά η ευαισθησία τους δεν είναι υψηλή και η επαναληψιμότητα τους είναι κακή, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη κλινική, η χρήση του ELISA μπορεί να εντοπίσει τα αντισώματα IgM και IgG του Ureaplasma, είναι ευαίσθητο και συγκεκριμένο, έχει σημασία για την πρόωρη διάγνωση.

　　4Και τεχνική DNA probe

　　Αυτό το μέθοδο είναι ευαίσθητο, λόγω της ανάγκης για ισοτοπία, είναι δύσκολο να εφαρμοστεί ευρέως.

　　5Και τεχνική PCR

　　Επειδή είναι υψηλής ευαισθησίας και καλή συγκεκριτικότητα, έχει εισέλθει από τη φάση της έρευνας στο στάδιο της κλινικής εφαρμογής και έχει γίνει σταδιακά ένα σημαντικό μέσο για την ταχεία κλινική διάγνωση.

　　6Και εξετάσεις ενδοσκοπίας

　　Μπορεί να παρατηρηθεί απευθείας η φλεγμονή της ουρογονιδίου και της αναπαραγωγικής συστήματος.

　　Πρώτο, η διατροφική θεραπεία για τη μολυσματική νόσο των μονοκυττάρων του ουρογονιδίου

　　1Και σπόροι σαπουνιού

　　Συνταγή: σπόροι σαπουνιού3gram, βότανο βότσαρης3gram, βότανο βότσαρης2gram, σκόρδο6gram.

　　gram, δέρμα西瓜

　　Επιτυχία: ενισχύει τη σαφήνεια του σώματος και του νεφρού, και διευκολύνει τη διήθηση της ούρων.

　　Συνταγή: καθημερινά1Dose, divided2times for consumption.

　　2Και κουκουνάρι

　　Συνταγή: σπόροι κουκουνάρι10gram.

　　Προετοιμασία: βράστε το σπόρο του κουκουνάρι με νερό και καταναλώστε το.

　　Επιτυχία: συμπληρώνει τη σαφήνεια του σώματος και του νεφρού, και διευκολύνει τη διήθηση του νερού.

　　Συνταγή: καταναλώνετε το πρωί και το βράδυ, μπορείτε να συνεχίσετε τη λήψη1～2μήνες.

　　3Και σπόροι σαπουνιού

　　Συνταγή: σπόροι σαπουνιού10milliliters, μέλι3milliliters, σπόροι σαπουνιού6milliliters.

　　Προετοιμασία: αναμείξτε τα τρία υγρά, βράστε σε μικρή φωτιά10～15λεπτά.

　　Επιτυχία: θερμαίνετε το σώμα και το αίμα, και σταματάτε τη αιμορραγία.

　　Συνταγή: καθημερινά4times, κάθε φορά10milliliters, να καταπιείτε αργά, να συνεχίσετε τη λήψη3ημέρα.

　　Δεύτερο, τι πρέπει να φάει ένας ασθενής με μολυσματική νόσο των μονοκυττάρων του ουρογονιδίου;

　　1Στην διατροφή, πρέπει να ενισχύσουμε τη διατροφή, να καταναλώνουμε περισσότερους λαχανικά, φρούτα και άλλες ελαφριές τροφές, να συμπληρώσουμε τις απαραίτητες βιταμίνες, μικροστοιχεία και άλλα, όπως να καταναλώνουμε περισσότερους κολοκυθάκια, κουκουνάρι, κινόα και άλλα.

　　2、宜多吃清热类食品。如绿豆，清热解毒。丝瓜，凉血解毒。

　　2、感染宜吃荠菜、螺蛳、针鱼、泥鳅、鲥鱼、金针菜、油菜、芋艿、绿豆、赤豆、马兰头。

　　3、宜多吃增强免疫作用的食物：甲鱼、乌龟、海龟、沙虫、青鱼、鲨鱼、水蛇、虾、白花蛇、鲫鱼、桑椹、无花果、荔枝、胡桃、瓜蒌、马齿苋、豆豉、橄榄、杏仁、丝瓜。

　　Τρίτο, η μονοκυτταρική λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος δεν πρέπει να τρώτε αυτά τα τρόφιμα

　　1, προσπαθείτε να μην πίνετε δυνατά ποτά, συμπεριλαμβανομένων του μπύρας, καθώς το ποτό μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση των φαρμάκων.

　　2, προσπαθείτε να μην τρώτε ερεθιστικές τροφές, όπως πικάντικες τροφές, αυτές οι τροφές μπορούν να ερεθίσουν την τοπική φλεγμονή του αγγειακού οίδηματος.

　　3, αποφεύγετε τα λιπαρά, τη ροφήματα, τη μυκωτική, τη συντηρημένη τροφή.

　　Πρώτο, η παραδοσιακή ιατρική θεραπεία της μονοκυτταρικής λοίμωξης του ουρογεννητικού συστήματος

　　1, γενική θεραπεία

　　, απομόνωση από επαφή, απολύμανση των ειδών, η λήψη αντιμετώπισης σύμφωνα με την ανάγκη όταν υπάρχει σοβαρός συμπτωματισμός.

　　2, αντιβιοτική θεραπεία

　　Πρωτοπαθής ερυθρομυκίνη, ενήλικες1.5g/d; παιδιά30～50mg/(kg/d); νεογέννητα25～40mg/(kg/d); διάσπαση3ορally, θεραπεία7～14Ημέρες. Η αύξηση της ανθεκτικότητας στη δοξυκυκλίνη και την αζιθροマイκίνη, δεν χρησιμοποιούνται πλέον. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθούν η αζιθροマイκίνη, η δοξυκυκλίνη, η σπυραμυκίνη, η γιταμυκίνη και τα αντιβιοτικά της κουρσαρονομάσης.

　　Δεύτερο, η παραδοσιακή ιατρική θεραπεία της μονοκυτταρικής λοίμωξης του ουρογεννητικού συστήματος

　　1Κ., κόκκινος κύστης, λευκός κύστης, γαϊδουράκια, λευκός κύστης, γαϊδουράκια, λευκός κύστης, γαϊδουράκια30 Κ., λευκός κύστης60 Κ., καυτή λύση30 Κ., μοσχοκάρυδο10Κ.

　　2Κ., κόκκινος κύστης24Κ., σιωπηλή σκόνη, λευκός κύστης16Κ., κόκκινος κύστης10Κ., γλυκόξινο8Κ.

　　3Κ., μακρύς κόκκινος κύστης, μοσχοκάρυδο, καυτή λύση4Κ., αμυγδαλή, βύσκολο, κόκκινος κύστης, κόκκινος κύστης10Κ., κόκκινος κύστης8Κ.

　　4Κ., ζεστός κόκκινος κύστης24Κ., αμυγδαλή, κόκκινος κύστης, κόκκινος κύστης, κόκκινος κύστης, κόκκινος κύστης, κόκκινος κύστης10Κ., μακρύς κόκκινος κύστης, καυτή λύση6Κ.

　　5Κ., βίσκολο, λευκός κύστης, στρώμα, αμύγδαλο, κουκούνα, λιωμένο κόκκινο ρίζα, βίσκολο κόκκινο ρίζα10Κ., βισκόλο2Κ., βίσκολο12Κ.