Αιμορροϊδική ηπατίτιδα

     Η πηγή μετάδοσης είναι οι ασθενείς και οι φορείς του ιού. Η HAV και η HEV μεταδίδονται μέσω κοπράνων-Η στόμα είναι η κύρια οδός μετάδοσης, όπως η μετάδοση μέσω καθημερινής επαφής, νερού και τροφής. Η HBV, HCV και HDV μεταδίδονται κυρίως μέσω σωματικής υγρών όπως η αίμα και τα προϊόντα αίματος, προληπτικές εμβολιασμοί, ενέσεις φαρμάκων, βελονισμός κ.λπ., η στενή επαφή στη ζωή είναι η δευτερεύουσα οδός. Η ηπατίτιδα Β του παιδιού μπορεί να μεταδοθεί από τον πλακούντα, τη γέννηση, το θηλασμό, τη διατροφή. Η HCV μεταδίδεται κυρίως μέσω αίματος. Η HBV και HCV μπορούν να μεταδοθούν μέσω σάλιου, σπέρματος και εκκρίσεων της κόλπου.

　　Οι ασθενείς με ηπατίτιδα μπορεί να εμφανίσουν αιφνίδια προοδευτικές νευροψυχικές αλλαγές, από αλλαγές στη φυσιολογική συμπεριφορά, έως υπνηλία και ασυνήθιστη συμπεριφορά, που δείχνουν την παρουσία της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας, δηλαδή της κώματος του ήπατος. Αυτοί οι ασθενείς έχουν κεντρική νευροτοξικότητα, η κατάσταση τους είναι κρίσιμη και η θνησιμότητα είναι υψηλή, πρέπει να σωθεί αμέσως.

　　Συνεχής χαμηλή πυρετό　Η αρχική φάση της ιογενικής ηπατίτιδας μπορεί να συνοδεύεται από χαμηλή πυρετό, αλλά πρέπει να υποχωρήσει σύντομα μετά την εμφάνιση της νόσου. Αν η χαμηλή πυρετό συνεχίζεται, ειδικά μετά από μερικές ημέρες από την εμφάνιση της ίκτηρος, αυτό δείχνει ότι η ηπατίτιδα έχει τάση επιδείνωσης. Κλινικές υποδείξεις: ① Ο ασθενής έχει τοξαιμία. ② Υπάρχει πιθανότητα προοδευτικής νεκρωσης των ηπατοκυττάρων, δηλαδή υπάρχουν προάγματα της υποακουτης ηπατίτιδας.

　　Η κίτρινη γίνεται βαθύτερη　Η κίτρινη είναι ένας από τους δείκτες της σοβαρότητας της δυσλειτουργίας των ηπατοκυττάρων. Αν η χρώση των ούρων του ασθενούς γίνει σταδιακά πιο βαθιά, όπως το γυαλιστερό, η κόκκινη χρώση των κεφάλων και της επιδερμίδας από το πορτοκαλί γίνεται κίτρινη ή καφέ-κίτρινη, σημαίνει ότι η λειτουργία των ηπατοκυττάρων έχει εξαντληθεί, προειδοποιεί για σοβαρή κατάσταση.

　　Τα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστηματικά επιδεινώνονται　Οι ασθενείς με ηπατίτιδα μπορεί να έχουν μειωμένη όρεξη, μισοπράσινη όρεξη, ναυτία, έμετος, δυσκολία στην όρεξη, κ.λπ. δυσκολίες του γαστρεντερικού, συνήθως μειώνονται μετά από μια εβδομάδα θεραπείας. Αν η όρεξη είναι πιο κακή, εμφανίζονται ανθεκτικές ναυτία, έμετος, σύνδρομο φραγγίσματος, δυσκολία στην όρεξη, σηματοδοτώντας την επιδείνωση της ηπατίτιδας, την οξεία βλάβη των ηπατοκυττάρων.

　　Αιμορραγία　Η παρουσία αιμορραγίας των δοντιών, της μύτης, της επιδερμίδας και των βλεννογόνων, ή εμετού, ή σφίξεων, υποδηλώνει δυσλειτουργία της συστολής, και επίσης反映出 την σοβαρότητα της βλάβης των ηπατοκυττάρων, σηματοδοτώντας την κατεύθυνση των ηπατοκυττάρων προς την εξάντληση.

　　Κοιλιακή υγρωποίηση　Η παρουσία της κοιλιακής υγρωποίησης στον ασθενή υποδηλώνει ότι η ηπατίτιδα έχει εισέλθει στη φάση της κίρρωσης. Η μείωση της πρωτεΐνης του αίματος, η αύξηση της πίεσης της πόρτας, η μείωση της ροής του οργάνου, μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις, αιμορραγία του γαστρεντερικού, ανώμαλη λειτουργία των νεφρών, διαταραχή του νερού και των ηλεκτρολυτών, κ.λπ. επιπλοκές.

　　Τα συμπτώματα της λοίμωξης της οξείας ηπατίτιδας): Ο ασθενής εμφανίζει πρόσφατα χαμηλό πυρετό, εξάντληση, μειωμένη όρεξη, συνοδευόμενη από ναυτία, έμετος, μισοπράσινη όρεξη, δυσφορία στο ήπαρ και κίτρινη ούρα, δεν βελτιώνεται μετά την ανάπαυση.

　　Κατηγορίες και συμπτώματα της οξείας ηπατίτιδας Β: Η οξεία ηπατίτιδα Β διαιρείται σε οξεία οξεία ηπατίτιδα και οξεία χωρίς οξεία ηπατίτιδα.

　　1). Οξεία οξεία ηπατίτιδα

　　(1). Πρώιμη περίοδος: Οι ασθενείς ξεκινούν αργά, με ήπιο πυρετό ή χωρίς πυρετό, συχνά εμφανίζονται πόνους στις αρθρώσεις, εξανθήματα. Συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν εξάντληση, μειωμένη όρεξη, μισοπράσινη όρεξη, ναυτία, έμετος, μερικές φορές πόνους στο στομάχι, διάρροια. Η διάρκεια αυτής της περιόδου είναι μέση5-7ημέρες.

　　(2). Κίτρινη περίοδος: Η πυρετός εξαφανίζεται, τα συμπτώματα αισθάνεται ελαφρώς βελτιωμένα, η κόκκινη χρώση των κεφάλων και της επιδερμίδας εμφανίζεται κίτρινη, από μια ημέρα μέχρι3εκ των ημερών φτάνει στο κορυφαίο. Η σκουρότητα των ούρων μπορεί να εμφανιστεί προσωρινή ελαττοποίηση της χρώσης των κεφάλων. Πόνους στο ήπαρ, η ηπατίτιδα είναι μεγάλη, η ποιότητα είναι λεία, με πιεστική και κρουστική πιεστική. Αυτή η περίοδος συνεχίζεται2-6ημέρες.

　　(3Επανόρθωση περιόδου: Η κίτρινη ασθένεια του ασθενούς μειώνεται και εξαφανίζεται σταδιακά, η χρώση των κεφάλων γίνεται κανονική, η κνησμός της επιδερμίδας εξαφανίζεται, η όρεξη βελτιώνεται, η δύναμη αναρρώνει, τα συμπτώματα του γαστρεντερικού ελαττώνονται, η κίτρινη ασθένεια εξαφανίζεται, η λειτουργία του ήπατος επανέρχεται στο κανονικό. Η περίοδος αυτή είναι συνήθως1-2μήνες.

　　2、οξεία χωρίς οξεία ηπατίτιδα

　　Αυτός ο τύπος είναι πιο συχνός, αντιπροσωπεύει το9πάνω από 0％。Τα συμπτώματα είναι ελαφρά, με εξάντληση, μειωμένη όρεξη, ναυτία, δυσκολία στην όρεξη, κ.λπ. Η ηπατίτιδα είναι μεγάλη, η ποιότητα είναι λεία, με πιεστική και κρουστική πιεστική. Αυτός ο τύπος ηπατίτιδας συχνά αγνοείται η διάγνωση. Η διάρκεια της νόσου είναι περίπου2-3μήνες.

　　Ο ασθενής με οξεία ιοτική ηπατίτιδα πρέπει να παραμείνει σε καραντίνα, η τύπος Α και Ε ηπατίτιδα πρέπει να ενισχύσει την προσωπική υγιεινή και τη διαχείριση των κεφάλων. Ο τύπος Β, C και D ηπατίτιδα πρέπει να αποφύγει τη μετάδοση μέσω αίματος και σπυμάτων. Οι ευάλωτοι πληθυσμοί μπορούν να εμβολιαστούν με το αθροιστικό ανοσοποιητικό εμβόλιο της ηπατίτιδας τύπου Α και το εμβόλιο της ηπατίτιδας τύπου Β για ενεργή ανοσοποίηση; Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανθρώπινο αίμα ή γαλακροπλακούντας για την πρόληψη της ηπατίτιδας τύπου Α, και μετά από τυχαίο τραύμα από σύριγγα που περιέχει σπλάγχνα ασθενούς με ηπατίτιδα Β, μπορεί να εφαρμοστεί η ενέσιμη ιμμουνoglobουλίνη της ηπατίτιδας Β για την πρόληψη της λοίμωξης της ηπατίτιδας Β.

　　Πρώτο, τύπος Μπορεί να διαχωριστεί σε οξεία οξεία ηπατίτιδα και οξεία μη οξεία ηπατίτιδα.

　　Δεύτερο, ιστορικό Έχουν ιστορικό στενής επαφής με ασθενείς με ηπατίτιδα, ιστορικό λοιμώξεων αίματος και σωματικής υγρότητας, ιστορικό ροής επιδημίας στην περιοχή με ροή νερού και τροφής.

　　Τρίτο, συμπτώματα Πολλές ασθένειες ξεκινούν οξεία. Συχνά υπάρχουν πυρετός, ναυτία, απάθεια για το λάδι, μειωμένη όρεξη, δυσφορία, καθαρά κόπρανα, έντονη εξάντληση κ.λπ. Πολλοί έχουν ελαφρώς ή μέτρια επέκταση του ήπατος, μαλακότητα, συχνά με πιεστική ή χτυπική δυσφορία, η σplenomegaly μπορεί να είναι ελαφρώς αυξημένη, μερικές φορές υπάρχουν κίτρινη κλίμακα.

　　Τέταρτο, βοηθητικές εξετάσεις (一) Έλεγχος διάγνωσης ασθένειας Δοκιμές λειτουργίας του ήπατος όπως η εξέταση της αλανίνης αμινοτρανσφεράσης (ALT) του αίματος, η εξέταση της χρωμοσπείρας, η βιοψία του ιστών του ήπατος βοηθά στη διάγνωση. (Δύο) Έλεγχος τύπου παθογόνου Χρησιμοποιούνται συχνά οι μεθόδους ανοσολογίας, ενζυμολογίας και μοριακής βιολογίας για τον έλεγχο της παθογόνου. Η ανοσοϊστοχρωματογραφία και η ηλεκτροφωτογραφία του ιστών του ήπατος βοηθούν στη διατύπωση του τύπου παθογόνου.

　　1.Ηπατίτιδα του τύπου A: ο τύπος IgM αντισωμάτων (αντισωματικά)-HAVIgM) έχουν αξία για την πρόωρη διάγνωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση των σωμάτων του ιού της ηπατίτιδας A (HAV) στα κόπρανα με την ηλεκτροφωτογραφία της ανοσοηλεκτροφόρησης, την εξέταση της σειράς του RNA του ιού στο αίμα και στα κόπρανα με την εξέταση της σειράς του RNA του ιού (HAV-RNA).

　　2.Ηπατίτιδα του τύπου B: ο τύπος IgM αντισωμάτων (αντισωματικά)-HBclgM) έχουν αξία για την πρόωρη διάγνωση, μπορούν να γίνουν δοκιμές αίματος για HBSAg, αντι-HBs, HBeAg, αντι-HBe, αντι-HBc, πολυμεράση DNA του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV-DNA).

　　3.Ηπατίτιδα του τύπου C: μπορεί να γίνει ανίχνευση αντισωμάτων αίματος (αντισωματικά)-HCV), η σειρά του RNA του ιού της ηπατίτιδας C (HCV-RNA) κ.λπ., η μεθόδος της ανοσοϊστοχρωματογραφίας για την ανίχνευση των αντιγονών του HCV στο ιστό του ήπατος είναι ένας σχετικά εξειδικευμένος τρόπος.

　　4.Ηπατίτιδα του τύπου D: μπορεί να γίνει ανίχνευση αντιγόνου αίματος (HDAg) και αντισωμάτων (αντισωματικά)-HDV), η σειρά του RNA του ιού του HDV (HDV-RNA) και η μεθόδος της ανοσοϊστοχρωματογραφίας για την ανίχνευση του HDAgo στο ιστό του ήπατος

　　5.Ηπατίτιδα του γυναικοπάρθενου: μπορεί να γίνει ανίχνευση αντισωμάτων στο αίμα (αντισωματικά)-HEV), η μεθόδος της ηλεκτροφωτογραφίας της ανοσοηλεκτροφόρησης για την ανίχνευση των κόπρανα ή της χολής. Η αντιγόνο του HEV. Η μέθοδος της ανοσοηλεκτροφόρησης για την ανίχνευση των αντιγονών του HEV στο ιστό του ήπατος.

　　Για την οξεία ηπατίτιδα, εκτός από τη συνδυαστική θεραπεία με την κινεζική και τη δυτική ιατρική, η θεραπεία με τη διατροφή είναι επίσης σημαντικό μέσο για την αποκατάσταση των ασθενών με οξεία ηπατίτιδα. Οι ασθενείς με οξεία ηπατίτιδα πρέπει να επισημάνουν το δόγμα τριών υψηλών και μιας χαμηλής όταν χρησιμοποιούν τρόφιμα για τη θεραπεία, δηλαδή υψηλή πρωτεΐνη, υψηλή υδατάνθρακες, υψηλή βιταμίνη, χαμηλή λίπη.

　　1Υψηλή πρωτεΐνηΗ πρωτεΐνη έχει σημαντική σημασία για το ήπαρ, οπότε πρέπει να προστίθεται σε μεγάλη ποσότητα όταν υπάρχει ανωμαλία στο ήπαρ. Σε ασθενείς με οξεία ηπατίτιδα, πρέπει να δοθεί προσοχή στη ποσότητα και την ποιότητα της πρόσληψης πρωτεΐνης. Μπορούν να καταναλωθούν τρόφιμα πλούσια σε αμινοξέα, όπως αυγά, γάλα, προϊόντα από φασόλια, κρέας όπως αραβικό κρέας, κοτόπουλο, ψάρι, λεπτό κρέας κ.λπ.

　　2. Υψηλή υδατάνθρακες. Οι υδατάνθρακες είναι η κύρια πηγή θερμότητας του σώματος, οι ασθενείς με ηπατίτιδα πρέπει να προσθέσουν κατάλληλα υδατάνθρακες, αλλά η προσθήκη υδατανθράκων πρέπει να είναι κατάλληλη, δεν πρέπει να είναι υπερβολική. Ο γλυκόζης, ο σάκχαρος, ο μέλι, ο φρούτο-ξύδος έχουν την επίδραση της διούρησης και της解毒, και είναι επίσης ευνοϊκοί για την υποχώρηση της ικτερότητας και την αποκατάσταση της λειτουργίας του ήπατος.

　　3. Υψηλή βιταμίνη. Όταν το ήπαρ έχει ανωμαλία, η λήψη βιταμινών μειώνεται, η κατανάλωση αυξάνεται, και ο κίνδυνος έλλειψης βιταμινών αυξάνεται, χρειάζεται να προσθέσετε κατάλληλα βιταμίνες, οι ασθενείς μπορούν να φάγουν περισσότερα φρούτα και λαχανικά για να συμπληρώσουν επαρκείς βιταμίνες.

　　4. Νизκόλιπη. Οι ασθενείς με ηπατίτιδα μπορούν να καταναλώσουν λίπη κάθε μέρα40~60 γραμμάρια, δεν πρέπει να καταναλώνουν υπερβολικά.

　　5. Οι ασθενείς με οξεία ηπατίτιδα πρέπει επίσης να προσέξουνΑποφύγετε τη χρήση πικάντικων και λιπαρών τροφών, αποφύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ, αποφύγετε την κατανάλωση κρύων τροφών, για να μην αυξήσετε τον φόρτο του ήπατος και να μην είναι ευνοϊκή για την ανάρρωση της νόσου.

　　Γενική θεραπεία

　　Συμπεριλάβετε κατάλληλη ανάπαυση, οι ασθενείς με σαφή συμπτώματα ηπατίτιδας, ειδικά αυτοί με ικτερότητα, πρέπει να κοιμηθούν στο κρεβάτι μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα και η ικτερότητα, μπορείτε να ξεκινήσετε να κινείστε σταδιακά ή να επεκτείνετε τον χρόνο της δραστηριότητας, μέχρι να μην αισθάνεστε κόπωση μετά την δραστηριότητα. Λογική διατροφή, κυρίως υγρά, λίγα γεύματα, διασφαλίστε την παροχή υδατιδίων για την διούρηση και την εκκένωση της ικτερότητας, πρέπει να προσθέσετε Βιταμίνη Β και Βιταμίνη C, οι ασθενείς με σοβαρή ικτερότητα πρέπει να προσθέσουν Βιταμίνη K. Αποφύγετε το αλκοόλ, την υπερβολική κούραση και τα φάρμακα που είναι επιβλαβή για το ήπαρ.

　　Φαρμακευτική θεραπεία

　　Η χρήση του интерφερόνου στην αρχή300 εκατομμύρια U, υποδόρια ή μυϊκή ένεση, κάθε δεύτερη ημέρα1Θαλάσσια κόκκινη κουκουνάρι3-6Μήνας για μια κύρια θεραπεία. Οι ασθενείς με ικτερότητα μπορεί να λάβουν το decoction του Chen Qinghao. Οι ασθενείς με ναυτία, απείθεια και έμετο πρέπει να λάβουν γλυκόζη και Βιταμίνη C, Βιταμίνη B, ή λύση ασπαρτίνης και μαγνησίου, ενδομυϊκή ή υποδοστική ένεση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ηπατίτιδα και ο ιός.

　　Αντιϊκή θεραπεία

　　Κλινική αντιϊική θεραπεία είναι μια μέθοδος θεραπείας της οξείας ηπατίτιδας. Επειδή η οξεία ηπατίτιδα προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας Β και κατά τη διάρκεια της οξείας ηπατίτιδας, η αναπαραγωγή του ιού της ηπατίτιδας Β στο σώμα του ασθενούς είναι ενεργή και η μεταδοτικότητα είναι υψηλή, είναι η καλύτερη ευκαιρία για την αντιϊκή θεραπεία. Το Κέντρο Ειδικής Θεραπείας της Λίβανου του Στρατού της Κίνας χρησιμοποιεί "βιοϊμμουνική DC-Therapy "I cell therapy", είναι η καλύτερη θεραπεία για την ιογενή ηπατίτιδα. Η υψηλή συγκέντρωση φαρμάκων διαπερνά τον εξελιγμένο εξοπλισμό διήθησης των ηπατοκυττάρων και φτάνει απευθείας στην τοπική περιοχή του ήπατος, η υψηλή συγκέντρωση φαρμάκων μπορεί να σκοτώσει τον ιό της Β型 ηπατίτιδας γρήγορα, συνήθως οι ασθενείς10Μετά από περίπου 3 ημέρες τα συμπτώματα ελαττώνονται, η ποσότητα του ιού μειώνεται σημαντικά.