Helicobacter pylori

　　Η λοίμωξη από την H. pylori είναι η κύρια αιτία της κρωτηρίας της χρονικής γαστρίτιδας, του γαστρικού έλκους, του γαστρικού λεμφώματος που σχετίζεται με τη βλεννογόνη μεμβράνη (MALT) και του καρκίνου του στομάχου.

　　1Η H. pylori προκαλεί γαστρίτιδα. Οταν ο ασθενής μολυνθεί από την H. pylori, η H. pylori μπορεί να καταστρέψει το μηχανισμό της αυτοπροστασίας της βλεννογόνου μεμβράνης του στομάχου, η H. pylori μπορεί να περάσει την προστασία της οξέως στομάτιου και της προτεάσης, καθώς και των άχρηστων και διαλυτών επιφανειακών μεμβρανών, καταστρέφοντας τη βλεννογόνη μεμβράνη και προκαλώντας γαστρίτιδα.

　　2Η H. pylori προκαλεί γαστρική έλκος. Επειδή η H. pylori παρασιτεί στο στομάχι και καταστρέφει τη φυσική προστατευτική μπARRIER και τη λειτουργία αποκατάστασης της βλεννογόνου μεμβράνης, η βλεννογόνος μεμβράνη του στομάχου, η μεμβράνη του δωδεκαδάκτυλου και η μεμβράνη του οισοφάγου είναι εύκολα κατεστραμμένες από το οξύ στομάτιο και την χολή και δεν μπορούν να αποκατασταθούν αποτελεσματικά, προκαλώντας έλκος.

　　3Η Helicobacter pylori προκαλεί τον καρκίνο του στομάχου. Οι μεταβολίτες της H. pylori δηλητηριάζουν απευθείας τη βλεννογόνο μεμβράνη, προκαλώντας φλεγμονώδη αντίδραση, και έχουν επίσης τοξικότητα στον γονικό τους κώδικα, προκαλώντας κακοήθη μετατροπή της βλεννογόνου μεμβράνης του στομάχου και τον καρκίνο του στομάχου.

　　4Η Hp προκαλεί την ισχαιμία του冠心病的。Η Hp μπορεί να προκαλέσει την διαταραχή της μεταβολής των λιπών στο αίμα, την αύξηση της χαμηλής πυκνότητας λιπιδίων, και είναι πιο ευάλωτη στη σκληρότητα της αρτηριακής φλέβας. Η λοίμωξη από την Hp μπορεί να προκαλέσει την αύξηση της πρωτεΐνης του φιβροπλάσματος και της πρωτεΐνης της C-αντιδραστικής, προκαλώντας την ισχαιμία του冠心病的。

　　1Τα συμπτώματα της λοίμωξης από την Hp είναι η καυσατίαση, η καύση και ο πόνος στο στομάχι, η στοματική μυρωδιά. Αυτό οφείλεται στο ότι η Hp προκαλεί την παραγωγή της γαστρίνης, προκαλεί την καύση και την καυσατίαση, και οι ασθενείς με γαστρική έλκος, η Hp προκαλεί την κύρια σύνδρομο τον πόνο στο στομάχι, η στοματική μυρωδιά είναι ένας από τους πιο απευθείας παθογόνους της Hp.

　　2Η Hp μπορεί να προκαλέσει την κύστη του γαστρικού οξέος. Τα κύρια συμπτώματα που εμφανίζονται είναι: αμηχανία στην άνω κοιλιά, κρυφή πόνους, μερικές φορές εμφανίζονται συμπτώματα όπως το αίσθημα πέψεως, η καυσατίαση, η ναυτία και ο εμετός, η πορεία της νόσου είναι αργή, αλλά είναι εύκολο να επαναληφθεί.

　　3Η λοίμωξη από την Hp προκαλεί πολλαπλούς παθογόνους, προκαλεί βλάβη στη βλεννογόνο μεμβράνα του στομάχου, η κλινική ασθένεια παρουσιάζει ποικιλία, και οι ασθενείς συχνά εμφανίζουν καυσατίαση, αίσθημα πέψεως, αίσθημα πληρότητας κ.λπ., που είναι πολλαπλάσια σε ασθενείς με λοίμωξη από την Hp σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς λοίμωξη από την Hp.

　　4Η λοίμωξη από την Hp δεν έχει συχνά ιδιαίτερα σημάδια, σε αυτή την περίπτωση, η κρίση της παρουσίας της Hp γίνεται μέσω της εξέτασης, η Hp είναι ένας παθογόνος που είναι πολύ εύκολος να προκαλέσει την ανάπτυξη γαστρικών ασθενειών. Τα σημάδια της Hp είναι αυτά.

　　Η Hp έχει πολύ ισχυρή μεταδοτικότητα, μπορεί να μεταδοθεί μέσω των χεριών, της ακαθαρμίας των τροφίμων, των ακαθαρμών ποτηρίων, των κενών κ.λπ., οπότε πρέπει να αναπτύξει καλή υγιεινή συνήθεια στην καθημερινή διατροφή για την πρόληψη της λοίμωξης.

　　Τα έλεγχοι που πρέπει να γίνουν για την λοίμωξη από την Hp

　　. Μικροβιακή δοκιμή CAMP Η απευθείας δειγματοληψία, η χημική χρωματογραφία του ιστού, η δοκιμή της ουρεάζησης

　　1. Μικροβιακή καλλιέργεια Η δειγματοληψία του βλεννογόνου του στομάχου εφαρμόζεται απευθείας σε σωλήνα μεμβράνης ή η δειγματοληψία του βλεννογόνου του στομάχου χωνεύεται σε ομοιόμορφο πήκτωμα και στη συνέχεια μεταμοσχεύεται, τοποθετείται σε μικροοξυγονικό περιβάλλον, σχετική υγρασία90％ πάνω από37℃ θερματισμός48～72h μετά την παρατήρηση των αποτελεσμάτων, τουλάχιστον βασισμένα στην παρατήρηση του χρωματισμού του δείγματος, της ουρεάζησης, της οξυγονάσης και της οξείδωσης.

　　2. Χρωματισμός του βλεννογόνου του στομάχου Η επιφάνεια της βλεννογόνου του βλεννογόνου του στομάχου εφαρμόζεται απευθείας σε καθαρό γυαλιστό πίνακα, φυσικό στεγνό και χρωματισμό με Gram ή επαναχρωματισμό, παρατήρηση κάτω από το μικροσκόπιο.

　　3. Χρωματισμός τομής ιστού του στομάχου Η δειγματοληψία του βλεννογόνου του στομάχου (προτιμάται η πολλαπλή απόσπαση δειγμάτων) οριζόντια τοποθέτηση τομής, χρησιμοποιώντας το Warthin-O Starry και το Centa χρωματισμός ή ο χρωματισμός HE, ο χρωματισμός με φωσφορικό λάμπας, ο χρωματισμός με οξύ και ο χρωματισμός χωρίς σήμα του PAP αντισωμάτων, παρατηρήσεις κάτω από το μικροσκόπιο ή το φωτοσκοπικό μικροσκόπιο.

　　4. Η δοκιμή της ουρεάσης η Hp έχει υψηλή ουρεάζητη δραστικότητα, μπορεί να διασπάσει το ουρειώδες οξύ και να παράξει NH+4μέτρηση του NH+4Η ύπαρξη ή μη της, έμμεση κρίση της παρουσίας της Hp λοίμωξης, υπάρχουν μεθόδους όπως ο δείκτης pH, η αναλυτική χημεία και η δοκιμή σηματοδότησης του ουρειώδους οξέος.

　　5.14C ουρεια αναπνοή δοκιμή Δώστε στο ασθενή να λάβει14C ουρεια20 λεπτά μετά την αναπνοή του αέρα του ασθενούς υπάρχουν14CO2χωρίς Hp λοίμωξη δεν υπάρχει14CO2Απνοή, αυτή η δοκιμή είναι ασφαλής, ακριβής και επαναληπτική, αλλά λόγω των εξοπλισμών και άλλων λόγων δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί ευρέως.

　　6. Αιματολογική εξέταση: Χρησιμοποιείται η μέθοδος ELISA για την ανίχνευση αντι-HP IgG ή αντι-HP IgA στο αίμα ή το σάλιο, ως συγκεκριτικός και ευαίσθητος δείκτης.

　　7. Παραμονή συνδεσμολογίας (PCR) τεχνική: Μπορεί να αναγνωριστεί ο Helicobacter pylori στο γαστρικό υγρό, τη μεμβράνη του στομάχου, τη σάλια, με υψηλή πιθανότητα θετικού αποτελέσματος σε σύγκριση με την ενζύμηση της ούρειας.

　　8. Επίθετη ταυτοποίηση: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μονοκλωνικά αντισώρια για την ενσωματωμένη χημική ανάλυση, ειδικοί προετοιμασμένοι δείγματα ή primer για την ενσωματωμένη hybridization και PCR ανάλυση.

　　Χρωματογραφία δείγματος ιστού: Η βιοψία της μεμβράνης του στομάχου (πρέπει να ληφθούν πολλαπλά δείγματα) είναι κάθετη και η τομή είναι πακέτο, χρησιμοποιώντας Warthin-Starry και centa silver chromatin ή HE chromatin, Giemsa chromatin, acridine orange fluorescent staining, Miparin chromatin και ανεμισμένο αντισώριο PAP chromatin κ.λπ. παρατηρούνται κάτω από το μικροσκόπιο ή το φωτοσκοπικό μικροσκόπιο.

　　Οι ασθενείς με Helicobacter pylori πρέπει να δώσουν προσοχή στη διατροφή τους καθημερινά, να είναι定时 και定量, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, μαλακά και εύκολα να απορροφηθούν, να τρώνε μικρές γεύματα συχνά, να βλέπουν καλά και να αποφεύγουν την υπερφόρτωση, την κατανάλωση κρύων, πικάντικων, λιπαρών και πιπέριων, τα προϊόντα κουρείου και τα προϊόντα σιδερώματος. Οι τροφές που περιέχουν νιτροζάμενα και άλλες τροφές έχουν επίσης καρκινογενή αποτελέσματα, και με την παρουσία του Helicobacter pylori, θα αυξήσουν την πιθανότητα καρκίνου.

　　Το πιο συχνό τριπλό σχήμα θεραπείας είναι το Loxosceles+Αμοξικιλλίνη+Μετρονιδάζωλη. (2) Loxosceles+Ερυθροマイκροβία+Μετρονιδάζωλη. (3) Loxosceles+Αμοξικιλλίνη+Ερυθροマイκροβία. Επιλέξτε ένα από τα παραπάνω σκευάσματα για τη λήψη;7-14Η ημέρα είναι μια θεραπευτική περίοδος. Χρησιμοποιείται από το τοπικό γιατρό με στόχο. Μετά το τέλος της θεραπευτικής περιόδου, πρέπει να συνεχιστεί η μονοθεραπεία με το Loxosceles.2Καθημερινά, όταν χρησιμοποιείται η τριπλή θεραπεία, πρέπει να δοθεί προσοχή στις τοξικές και παρενέργειες των φαρμάκων (ιδιαίτερα των αντι-HP φαρμάκων), όπως η μετρονιδάζωλη μπορεί να προκαλέσει ναυτία και τριχώματα γλώσσας; Αμοξικιλλίνη, ερυθροマイκροβία μπορεί να προκαλέσει διάρροια, ναυτία, γλωσσίτιδα, αλλεργική κνησμό, εξανθήματα και φαρμακευτική πυρεξία κ.λπ., οπότε πρέπει να χρησιμοποιούνται υπό την επίβλεψη και παρακολούθηση του γιατρού. Η αμοξικιλλίνη πρέπει να δοκιμάζεται με δέρμα. Αυτό το σχέδιο μπορεί να σκοτώσει τον Helicobacter pylori, να προστατεύσει τη μεμβράνα του στομάχου. Επικρατεί η λήψη. Μέχρι να αποφευχθεί η επανεμφάνιση.