κοινή χολοκυσίτιδα με χολόλιθους

Η κοινή χολοκυσίτιδα με χολόλιθους είναι η κατάσταση όπου η κοιλιά έχει λίθους και η χολή έχει μόνιμη φλεγμονή. Αυτό συμβαίνει συχνά λόγω μακροχρόνιας ερεθιστικής δράσης των λίθων στην μεμβράνη της κοιλιάς, με μερικές περιπτώσεις να προέρχονται από την κοινή χολοκυσίτιδα. Οι λίθοι της κοιλιάς μπορούν να εμποδίσουν πολλές φορές τη ροή της χολής ή να ερεθίσουν συνεχώς την κοιλιά, προκαλώντας επαναλαμβανόμενη κοινή χολοκυσίτιδα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η κατάσταση μετατρέπεται σε κοινή χολοκυσίτιδα. Φυσικά, η παρουσία λίθων δεν σημαίνει απαραίτητα την παρουσία κοινής χολοκυσίτιδας.
Η ασθένεια είναι συχνή στις αναπτυγμένες χώρες όπως η Ευρώπη και οι ΗΠΑ, με υψηλή συχνότητα στις γυναίκες,女：男 =2～3:1Η αιτία της είναι πολυπλοκή και ποικίλη, περιλαμβάνει ηλικία, φύλο, φυλή, συνηθειές διατροφής, obeσότητα, γονίδια, λοιμώξεις του δωδεκαδάκτυλου, καθυστέρηση της χολής, παλινδρόμηση χολής κ.λπ., συνήθως αποτελεί αποτέλεσμα συνδυασμένων παραγόντων. Με την αύξηση του επιπέδου ζωής και της βελτίωσης της υγιεινής των Κινέζων πολιτών τις τελευταίες δεκαετίες, η συχνότητα της κοινής χολόλιθωσης και της χολοκυσίτιδας αυξάνεται καθημερινά, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αντιπροσωπεύει περίπου το 0% όλων των ασθενειών των χολόλιθων.7Κάποια ποσοστό. Τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή της τεχνολογίας της λαβυρίνθου, η θεραπεία της νόσου έχει επιτύχει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

　　Στην περίοδο της αποκατάστασης μπορεί να μην υπάρχουν σημεία ή να υπάρχουν βαθιά πόνους στην περιοχή του κόλπου, στην περίοδο της επιδείνωσης, υπάρχουν σημεία της οξείας χολαγιτιρίτιδας. Οι ασθενείς με μόνιμη χολαγιτιρίτιδα με χολόλιθο μπορεί να έχουν συνεπαγόμενες παθήσεις όπως η συλλογή ή η φλεγμονή του κόλπου, η οξεία παγκρεατίτιδα από λίθους, οι λίθοι του χοληφόρου ή η χολαγιτιρίτιδα.

Τα συμπτώματα δεν είναι τυπικά, συχνά υπάρχουν αισθήσεις δυσφορίας ή δυσάρεστης πόνου στην κοιλιά, απάθεια για λιπαρά τρόφιμα, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, διάρροια και άλλα συμπτώματα δυσπεψίας, επαναλαμβανόμενα, η διάρκεια της νόσου μπορεί να φτάσει τα δεκαετία.
Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν ιστορικό επιδείνωσης της οξείας χολαγιτιρίτιδας.
Στην περίοδο της αποκατάστασης μπορεί να μην υπάρχουν σημεία ή να υπάρχουν βαθιά πόνους στην περιοχή του κόλπου, στην περίοδο της επιδείνωσης, υπάρχουν σημεία της οξείας χολαγιτιρίτιδας.

　　Η μόνιμη χολαγιτιρίτιδα με χολόλιθο προκαλείται συχνά από τη μακροχρόνια διέγερση της μεμβράνης του κόλπου που προκαλεί την ιritis. Οι ασθενείς με μόνιμη χολαγιτιρίτιδα με χολόλιθο πρέπει να δώσουν προσοχή στη διατροφή και να πίνουν αρκετό νερό, χωρίς ειδικές μεθόδους πρόληψης.

Η υπερηχογράφηση δείχνει την πυκνότητα της μεμβράνης του κόλπου και τα φωτεινά σημεία με οπτική σκιά.
Η ακτινογραφία του κοιλιού δείχνει θετικά σημάδια στο μέρος του κόλπου, η χολοϊογραφία στο στόμα, η συστολή και η συστολή του κόλπου είναι κακή, και οι θετικά ή αρνητικά λίθοι είναι ορατοί.
Η CT ή η MRI δείχνει τους λίθους του κόλπου.

　　Για τους ασθενείς με μόνιμη χολαγιτιρίτιδα με χολόλιθο, η διατροφή τους πρέπει να είναι ελαφριά, να καταναλώνουν πολλά λαχανικά και φρούτα, και να καταναλώνουν λαχανικά πλούσια σε βιταμίνη A ή βιταμίνη K. Αποφεύγουν τα λιπαρά, λιπαρά και πικάντικα τρόφιμα. Οι ασθενείς πρέπει επίσης να προσέχουν να πίνουν αρκετό νερό.

　　Για τους ασθενείς με χολόλιθο και μόνιμη χολαγιτιρίτιδα χωρίς συμπτώματα, μπορεί να αποφασιστεί η χειρουργική επέμβαση και η χρονική στιγμή της χειρουργικής επέμβασης ανάλογα με το μέγεθος και τον αριθμό των λίθων, και την ασθένεια της μεμβράνης του κόλπου. Πρέπει να γίνει χολεκτομή σε προγραμματισμένο χρόνο, και οι νοσοκομεία με τις κατάλληλες συνθήκες να χρησιμοποιούν το λαβύρινθο για τη χολεκτομή. Για τους ασθενείς με συμπτώματα, χρησιμοποιούνται οι ανοιχτές μεθόδους ή οι μεθόδοι της λαβυρίνθου.