Παραμονή του προστάτη

　　Οι παράγοντες που προκαλούν την παραμονή του προστάτη δεν είναι καθόλου σαφείς, οι ανωμαλίες της ανάπτυξης που προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες κατά την εμβρυακή περίοδο, η διέγερση των σεξουαλικών ορμονών πριν από την εφηβεία κ.λπ. μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο στη μηχανισμό ανάπτυξης της παραμονής του προστάτη.

　　Ορισμένες αλλαγές στη θέση του κανονικού ιστού του προστάτη μπορεί να προκαλέσουν μείωση της έκκρισης της σπермάτου ή μη έκκριση, μείωση της ποσότητας εκκρεμούς σπέρματος, και επίσης μπορεί να προκαλέσει μείωση της κινητικότητας των σπερματοζωαρίων, επέκταση της διάρκειας της λιωσιμότητας, μείωση της ποσότητας των σπερματοζωαρίων κ.λπ., οπότε μπορεί να προκαλέσει ασθένεια ανδρικής αντενδύωσης και αναισθησία. Επομένως, η νόσος πρέπει να προκαλέσει την προσοχή των κλινικών γιατρών και να γίνει χειρουργική θεραπεία όσο το δυνατόν πιο νωρίς.

　　Η ασθένεια του προστάτη εκδηλώνεται συχνά κλινικά με αιματουρία, συχνή ούρηση και ουροδόχου κολπική στένωση. Butterick(1971ένα σύνολο αναφορών συνοψίζοντας68Παραδείγματα ασθενειών του προστάτη εντός της ουροδόχου κύστης96.5％υπάρχουν αιματουρία, στη συνέχεια η συχνή ούρηση και η ουροδόχος κολπική στένωση, μερικές φορές η αιματουρία μπορεί να προκαλέσει την οξεία ουρολοίμωξη. Η ασθένεια του προστάτη εντός του πέλματος έχει μακρά ιστορικό, μεγάλο όγκο, συχνά ανακαλύπτεται μετά την ουροδόχου κύστης ή της ουροδόχου κολπικής στένωσης που προκαλεί την ουροδόχου κύστης.

　　Η αιτία της ασθένειας δεν είναι σαφής, μπορεί να έχει σχέση με περιβαλλοντικούς παράγοντες, γενετικούς παράγοντες, διατροφικούς παράγοντες και συναισθηματικές και διατροφικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επομένως, δεν μπορεί να προληφθεί η ασθένεια απευθείας. Η πρόωρη ανακάλυψη, η πρόωρη διάγνωση και η πρόωρη θεραπεία έχουν σημαντική σημασία για την ενδιάμεση πρόληψη της ασθένειας. Μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του σπέρματος, να αποφύγει την κακή ποιότητα του σπέρματος και τις επιπλοκές της καθυστέρησης της πήξης.

　　Η υπερηχογράφηση ή η CT της ουροδόχου κύστης μπορεί να ανιχνεύσει την έλλειψη γεμίσματος εντός της ουροδόχου κύστης. Η ασθένεια δεν μπορεί να διακρίνεται από τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, η διάκρισή της εξαρτάται από την ουροσκόπηση και την εξέταση της ζωντανής ιστορίας. Η ασθένεια του προστάτη που παρατηρείται στο μικροσκόπιο είναι μικρή, συνήθως συμβαίνει μόνο μια φορά, η χρώση είναι λίγο κίτρινη, χωρίς πυρήνες, και η επιφάνεια είναι ομαλή.

　　Η ασθένεια του προστάτη πρέπει να δίνει προσοχή στις δύο πτυχές στη διατροφή:

　　1、Οι εγκύες πρέπει να αποφεύγουν τα φαγητά που καπνίζονται και ψήνονται, να αποφεύγουν τον επαφή με ακτινοβολία και τοξικές ουσίες, για να αποφύγουν την ανάπτυξη ανωμαλιών κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής περιόδου.

　　2、Συνιστάται να διατηρείτε τακτική διατροφή και τρόπο ζωής, να αποφεύγετε τη χρήση πικάντικων και ερεθιστικών τροφών, να αποφεύγετε το κάπνισμα και τον οινοπνευματώδη, να αποφεύγετε την κούραση, για να μην επηρεάσει την αντοχή σας.

　　Η ασθένεια του προστάτη μπορεί να παρακολουθείται συντηρητικά χωρίς χειρουργική επέμβαση. Η ασθένεια του προστάτη εντός της ουροδόχου κύστης, λόγω της πολυπολικής μορφής της, μπορεί να θεραπευτεί με απλή ηλεκτροκαύση, χωρίς επαναλαμβανόμενη ανάπτυξη και κακοήθεια μετά την επέμβαση. Η ασθένεια του προστάτη εντός της ουροδόχου κύστης μπορεί επίσης να θεραπευτεί με ηλεκτροχειρουργική ή ηλεκτροκαύση, και οι μεγάλες ασθένειες του προστάτη εντός της ουροδόχου κύστης μπορούν να αφαιρεθούν ανοιχτά.